Geschiedenis
In de periode 1695 - 1715 werden er nog geen familienamen gebruikt, maar patroniemen.
Veelal werden de namen ook fonetisch weergegeven, zoals bij de familie Struyvé is gebeurd.
In overheidsaktes zijn de vormen Struijf, Struive, Struijve, Struijvé en Struijven te vinden.
In de 17e eeuw zijn in de registers van de Katholieke Kerk zelfs te zien: Strove, Strobe en Strof.
Op de pagina namen zijn nog meer vormen te vinden.
Voor zover te achterhalen was door familiehandtekeningen onderzoek blijkt dat familieleden in 1807-1824 ondertekende met:
Struyfe dan wel Struyfve.
Van 1825 - 1865 werd gebruikt Struyve (enkele handtekeningzetters schreven op jongere leeftijd Struyfe).
En vanaf 1865 werd geschreven Struyvé.
Lambertus Hendricus Struyvé in 1941
De oudste tot nu toe gevonden familielid is Lambert Strove die omstreeks 1630 geboren is in 't Land van Luijck.
Het Land van Luijck was in die tijd een prinsbisdom en besloeg delen van het huidige België Namur, Brabant, Limbourg en deels Nederlands Limburg.
Vanuit België blijkt de familie naar Leijden vertrokken te zijn en heeft daar ca. 60 jaar gewoond.
Het ziet ernaar uit dat Lambertus (*1709 Leijden) in Alblasserdam in de leer is gegaan om molenaar te worden.
Deze Lambert en zijn familie hebben vervolgens van ca. 1750 tot 1795 gewoond in de meel/korenmolen in Woubrugge.
Vanuit Woubrugge is de familie verspreid over Zuid- en Noord Holland.